بررسی رابطه اعتماد اجتماعی و مشارکت ورزشی زنان در جامعه شهری ایران.مطالعه موردی شهر گرگان

  پژوهش حاضر به بررسی رابطه اعتماد اجتماعی و مشارکت ورزشی زنان در جامعه‌ی شهری گرگان در سال تحصیلی 93-1392 پرداخته است. هدف عمده در این پژوهش، تحقیقی است که مشخص نماید شاخصه‌‌های اعتماد اجتماعی با ابعاد «بین‌شخصی با 10 گویه و نهادی با 14 گویه» به عنوان متغیر مستقل، به چه میزان با مشارکت ورزشی زنان به عنوان متغیر وابسته رابطه دارد. فهم این امر موجب افزایش معرفت علمی ما گشته و با دست یافتن به پاسخ سؤالات مطرح شده در این تحقیق به دخالت یا عدم دخالت و یا میزان نقش اعتماد اجتماعی بر مشارکت ورزشی زنان در شهر گرگان پی می‌بریم. با این اهداف می‌توان گفت تحقیق هم‌زمان بنیادی و کاربردی است. روش تحقیق، پیمایشی است و جامعه‌ی آماری، زنان 18 سال به بالای شهر گرگان است که 415 نفر به عنوان نمونه تعیین و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسش‌نامه‌ای مشتمل بر دو مقیاس سنجش مشارکت ورزشی با 14 گویه و اعتماد اجتماعی است که برای تعیین اعتبار آن از روش اعتبار صوری (اجماع اساتید بر صحت ابزار سنجش) و برای تعیین پایایی از شیوه‌ هماهنگی درونی به روش آلفای کرونباخ استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تکنیک‌های موجود در آمار توصیفی مانند مقیاس‌های گرایش به مرکز (میانگین)، جداول یک بعدی، دو بعدی و تکنیک‌های ترسیمی و تکنیک‌های موجود در آمار استنباطی، مانند آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن و نیز آزمون T مستقل استفاده کردیم. نتایج به دست آمده در این تحقیق به این صورت بوده است که: بین متغیر اعتماد نهادی و متغیرهای جمعیت‌شناختی شامل سن، وضعیت تأهل، تعداد فرزندان (هم دختر و هم پسر)، سطح تحصیلات والدین، شغل پدر، مکان سکونت در شهر (ناحیه) و استفاده از وسایل ارتباط جمعی (به غیر از تماشای تلویزیون داخلی) با مشارکت زنان در فعالیت‌های ورزشی رابطه‌ معنی‌داری داشته است. ولی میزان مشارکت ورزشی زنان در متغیرهایی چون اعتماد ‌بین ‌شخصی، وضعیت اشتغال، نوع شغل، درآمد، نوع سکونت، شغل مادر و منطقه‌ مسکونی، تفاوت معناداری را نشان نداده است.